In het kader van Europalia Turkije presenteert Oznur Ozturk haar werk, waarbij ze haar lens richt op het geboortedorp van haar vader. Door een harmonieus samenspel van analoge en digitale fotografie weet Oznur de vergeten dorpsgemeenschap tot leven te wekken, een plaats doordrenkt van nostalgie waar herders en de laatste generatie kinderen hun wortels koesteren.

De beelden vangen de essentie van het dagelijks leven, met een ontroerende nadruk op Oznur’s grootmoeder, wier portretten een tastbare herinnering vormen aan een tijd die nu alleen in beelden voortleeft. Haar lens onthult de stille momenten van een samenleving in overgang, waar kinderen hun vaders uitzwaaien bij zonsopgang en hen ’s avonds weer verwelkomen te midden van grazende kuddes.

“Verweven Verleden” nodigt uit tot een meeslepende reis door tijd en herinnering, waar de beelden de diepte van een rijk erfgoed en het voortschrijden van de tijd belichten. Een verbindende brug tussen generaties en culturen.